Jak zostałem Żołnierzem Wyklętym? Wspomnienia Maksymiliana Jarosza

Niemcy zabili mu czterech braci. Nie załamał się. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, żołnierz AK, potem Żołnierz Wyklęty.  Kim był? Co chciał przekazać kolejnym pokoleniom?
 
Maksymilian Mieczysław Jarosz ur. 15 lipca 1925 r. w Piaskach. Syn Ignacego i Anny z d. Kowalskiej, był najmłodszym dzieckiem z ośmiorga rodzeństwa. W domu i w szkole odebrał wychowanie patriotyczne. W czasie okupacji niemieckiej wraz z rodzeństwem wstąpił do ruchu oporu. Dwaj jego bracia – Jan i Wacław – zostali zamordowani w Auschwitz.  W 1942 r. pozostali przy życiu bracia wraz z siostrą Marianną wstąpili do Armii Krajowej. Maksymilian Jarosz otrzymał pseudonim „Mirski”. W 1943 r. Niemcy zabili Czesława, a za dwa dni Stanisława Jarosza.

W Piaskach było duże getto tranzytowe. Cała rodzina Jaroszów pomagała Żydom, przemycając żywność, lekarstwa, dając schronienie. Po wojnie rodzina Jaroszów została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.

W 1944 r. Maksymilian Jarosz wstąpił do podziemia antykomunistycznego, do oddziału „Lwa” Kopaczewskiego. Ujawnił się na prośbę matki, która rozpaczała po utracie czterech synów. Wielokrotnie był nękany przez UB za kontakty z Józefem Franczakiem „Lalusiem” – ostatnim partyzantem antykomunistycznego podziemia. Pokolenie pana Maksymiliana, wychowane w wolnej Polsce, przyjęło odpowiedzialność za swoją młodą Ojczyznę. Jak mówił bohater filmu: „Oddaliśmy Jej całe nasze serce”. Maksymilian Jarosz zmarł 11 maja 2020 r. w swoim domu w Piaskach, mając 94 lata.